Eindelijk tijd om uit te rusten en bij te komen… toch?
Maar lukt het als je vrij bent of op vakantie bent ook écht om te ontspannen? Of betrap je jezelf erop dat je stiekem nog steeds bezig bent met alles wat ‘moet’?
Dat is heel herkenbaar en eigenlijk ook goed te verklaren. Als je de hele week op volle toeren draait, raakt je lichaam daaraan gewend. Wanneer je ineens stilvalt, raakt je systeem in de war.
Dit is de reden dat veel mensen zich ziek voelen aan het begin van hun vakantie. Je lichaam weet niet meer hoe het moet ontspannen. Helemaal niet als je al maanden of zelfs jaren in actiestand staat en weinig tijd neemt voor jezelf.
Als je te lang het uiterste van jezelf vraagt, vergeet je simpelweg hoe je moet opladen.
Wanneer ontspannen niet meer lukt
Misschien herken je dit: je ploft op de bank om een serie te kijken, maar je hoofd begint meteen te ratelen:
“Is dit niet zonde van je tijd?”
“Je kunt nu beter iets nuttigs doen.”
Ondertussen geeft je lichaam ook signalen van onrust: je staat steeds op om iets te pakken, voelt je opgejaagd of zoekt een nieuwe taak om aan te beginnen.
Dit zijn duidelijke tekenen dat je lichaam in de overdrive zit en niet meer weet hoe het moet ontspannen.
Mijn verhaal: van altijd druk naar totale uitputting
Ik herken het maar al te goed. Jarenlang was ik altijd bezig.
Ik werkte, overwerkte, en vulde mijn avonden met studie, hobby’s en afspraken en dat allemaal naast een jong gezin. Alles was ‘leuk’, maar vooral dingen die ik moest van mezelf.
Afzeggen? Geen optie. Na een zware werkdag sleepte ik mezelf naar de volgende verplichting.
Mensen zeiden vaak: “Jeetje, Miek, wat heb jij een energie! Jij zit ook nooit stil, hè?”
Ik voelde me gevleid. Het klonk als een compliment. Maar ondertussen liep ik mezelf volledig voorbij.
En toen kwam de burn-out
Uiteindelijk viel ik uit. Acht maanden lang.
Mijn lichaam en geest waren totaal uitgeput. Ik kon letterlijk geen stap meer zetten. Wekenlang lag ik in bed, sliep ik, en vermeed ik elke vorm van prikkels. Zelfs geluiden zoals een wasmachine of mijn kinderen waren te veel.
Ik raakte in paniek van de kleinste dingen: een afspraak met de bedrijfsarts of het idee om weer aan het werk te moeten. Mijn hoofd en lichaam wilden niet meer.
Ik vroeg me serieus af: Komt dit ooit nog goed?
De weg terug: wat mij hielp
Na maanden begon ik langzaam weer interesse te krijgen in de wereld om me heen. Wat me het meest hielp?
Wandelen in de natuur – Ik liep net zolang tot mijn hoofd stopte met malen. De stilte en frisse lucht gaven me rust.
Coaching – Een coach hielp me sturing te vinden toen ik het zelf niet meer wist. Dat was een enorme steun.
Het was een zoektocht naar balans tussen actie en rust. Het heeft me twee jaar gekost om mijn lichaam en geest weer volledig te vertrouwen.
Herken jij jezelf hierin?
Ik wil je geen burn-out aanpraten, maar je wel wakker schudden. Hoe voel jij je nu?
Heb je jezelf een (te) hoge lat opgelegd?
Vind je het moeilijk om rust te nemen zonder schuldgevoel?
Stel je hoge eisen aan jezelf en anderen?
Ben je altijd bezig om alles perfect te doen, maar loop je jezelf ondertussen voorbij?
Voel je je steeds moeier en emotioneel uitgeput?
Stop hiermee, alsjeblieft!
Ik zeg dit uit het diepste van mijn hart:
⛔ STOP hiermee.
Je verdient het om rust te nemen. Om tijd voor jezelf te maken. Om weer energie en plezier in je leven te voelen.
En als je denkt: "Hoe dan?"
Laat mij je helpen.
Samen uit de ratrace
Ik begeleid je graag om stap voor stap uit deze ratrace te komen. Samen, buiten in de natuur, zodat jij weer leert ontspannen en energie opbouwen. Plan hier een verkenningssessie om te kijken of we matchen en ik je kan helpen
Gun jezelf dit. Jij bent het waard.
💝Mieke
Comentarios